خدا در نظر امام سجاد(ع)

انگیزه ‏های انسان گناهکار که دستور مولای خویش را زیرپا می‏نهد، گوناگون است. برخی در اثر ناآگاهی، برخی در اثر سهل ‏انگاری و برخی به خاطر این که مولا را کوچک می‏بیند و کوچک می‏ شمرند. قابل نمی‏بیند، فرمان وی را زیر پا می‏نهد. 
امام سجاد علیه ‏السلام معصوم از گناه و مصون از خطاست. لغزش‏هایی که از انسان‏های معمولی سر می‏زند، انسان معصوم مرتکب نمی‏شود. لیکن از آن جهت که بسیاری از کارهای نیک معمولی در اندیشه ‏ی آنان سرگرمی و لغزش است؛ که حسنات الابرار سیئات المقربین، «رفتار نیک خوبان گناه زشت وارستگان است.» انسان وارسته هماره خویش را در پیشگاه خدای سبحان لغزش کار می‏بیند. سیدالساجدین علیه ‏السلام ارتکاب این لغزش‏ها را این گونه تحلیل می ‏نماید: خدایا اگر دیگری بر جرم و لغزش من آگاهی می ‏یافت، انجام نمی ‏دادم، اما این که در پیشگاه تو لغزیده ‏ام بدین خاطر نیست که تو را کوچک شمردم و بی‏ اعتنایی کردم؛ بلکه بدین سبب است که می‏دانم تو مرا زود تنبیه نمی‏کنی، و پرده ‏پوش هستی، مرا رسوا نمی‏سازی، تو خدای حلیم و بردباری، تو خدای بخشنده و با گذشت هستی، عیوب مرا می‏پوشانی، گناه مرا می‏بخشی، فلو اطلع الیوم علی ذنبی غیرک ما فعلته و لو خفت تعجیل العقوبة لاجتنبته، لا لانک اهون الناظرین الی و اخف المطلعین علی بل لانک یا رب خیر الساترین و احلم الاحلمین و اکرم الاکرمین ستار العیوب، غفار الذنوب... ؛ سیدالساجدین علیه ‏السلام این گونه خدایی را می‏شناسد و این گونه خدایی را می‏پرستد و این گونه خدا را معرفی می‏نماید. 



منبع: امام سجاد الگوی زندگی؛ حبیب الله احمدی؛ فاطیما؛ چاپ دوم 1384 . 

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: